Hans Crebas – Peacekeeping in Holland 2001-2012
Titel proefschrift: Peacekeeping in Holland 2001-2012. De inrichting van het Nederlandse beleid in het licht van de polarisatie rondom moslims.
Promotor: Prof. Dr. Ruben Gowricharn
Ik heb mijn proefschrift geschreven onder de vleugels van de promotiekamer SVMK en van mijn promotor Prof. Dr. Ruben Gowricharn. In mijn onderzoek gaat de aandacht uit naar de vraag wat de rol van de Nederlandse overheid was in de etnisch-religieuze polarisatie rondom moslims. Om deze vraag te beantwoorden heb ik een theoretisch referentiekader opgesteld dat wordt toegepast op de Nederlandse situatie in de onderzoeksperiode 2001-2010. Theoretisch sloot ik aan bij de inzichten van Gowricharn over de spanningen in de multiculturele samenleving zoals hij die onder andere verwoord heeft in zijn oratie “Het omstreden paradijs” (2002).
Ik was op het spoor gekomen van deze literatuur, omdat ik als lid van Provinciale Staten van Flevoland en ook als medewerker van VluchtelingenWerk Nederland dagelijks te maken had met de spanningen in de multiculturele samenleving na 11 september 2012. Ik had behoefte aan een wetenschappelijke oriëntatie om hieraan het hoofd te bieden. Dit heeft uiteindelijk geleid tot persoonlijk contact met Ruben en een promotietraject in het kader van de SVMK. Terugkijkend op de afgelopen jaren moet ik zeggen dat promoveren een hard leerproces is, waarbij het pad altijd bergopwaarts gaat, en waarbij ook tegenslagen geïncasseerd moeten worden. Je redt het niet als je geen gepassioneerde interesse hebt in je onderzoeksonderwerp, zoals Ruben mij al bij ons eerste gesprek vertelde. Dat klopt, maar dan kun je onderweg ook prachtige vergezichten tegenkomen. De SVMK is in de loop van haar nog kort bestaan een professionele organisatie geworden. Voor mij was het contact met een aantal mede-promovendi van de SVMK van groot belang: je hebt het gevoel er niet alleen voor te staan. Ook de snelle interactie met mijn promotor was van grote waarde om grip te houden op het proces.
In mijn onderzoek heb ik de visie van de VN op binnenlandse vrede en veiligheid gebruikt als model om de inrichting van het Nederlandse beleid rondom polarisatie te beoordelen. Daarmee worden politieke waarden in het geding gebracht die – in de formulering van Gowricharn – weliswaar niet universeel gedeeld worden, maar die wel wereldwijd erkend worden als legitieme strevingen van een aanzienlijk deel van de mensheid, zoals de vrijheid van meningsuiting, de rechtsgelijkheid van man en vrouw, en de vrijheid van godsdienst en dergelijke. Deze waarden zijn de toetsstenen om de westerse samenlevingen te beoordelen en waarop minderheidsgroepen kunnen terugvallen.